اثر تقویت عضلات دورکننده و چرخاننده های خارجی ران بر درد و عملکرد زنان مبتلا به درد پاتلوفمورال

زمینه و هدف: این نظریه وجود دارد که ضعف عضلات ران، راستای اندام تحتانی را تحت تأثیر قرار می دهد و در بروز سندروم درد پاتلوفمورال مؤثر است. هدف این تحقیق، بررسی اثر مکمل تقویت عضلات دورکننده وچرخاننده های خارجی ران بر یک برنامة تقویت عضلات اکستنسور زانو است. روش بررسی: نمونه ها (21 زن با درد پاتلوفمورال) به صورت تصادفی در دو گروه تمرین (تقویت عضلات اکستنسور زانو، دورکننده ها و چرخاننده های خارجی ران) و کنترل (تقویت عضلات اکستنسور زانو) قرار گرفتند. هر دو گروه در برنامة تمرین درمانی به مدت هشت هفته شرکت کردند. شدت درد، قدرت عضلات اکستنسور زانو، دورکننده و چرخاننده های خارجی ران و عملکرد نمونه ها قبل و پس از درمان ارزیابی شد. از آمار پارامتریک برای مقایسة نتایج به دست آمده در پیش آزمون و پس آزمون در هر دو گروه استفاده شد (05/0). یافته ها: نتایج نشان داد که هر دو گروه پیش از شرکت در برنامة تمرین درمانی در ویژگی های دموگرافیک، درد، قدرت عضلانی و عملکرد یکسان بودند. در هر دو گروه تمرین و کنترل، درد، قدرت عضلانی و عملکرد نمونه ها در پس آزمون در مقایسه با پیش آزمون به میزان قابل توجهی بهبود یافته بود (05/0 ≥α)، اما دو گروه در پس آزمون تفاوت معناداری نداشتند (05/0 p>). نتیجه گیری: هر دو شیوة تمرینی، درد را کاهش دادند و سبب بهبود عملکرد شدند. پس از گذشت هشت هفته تقویت مکمل عضلات دورکننده و چرخاننده های خارجی ران فواید بیشتری در زمینة درد در فعالیت های